اتحادیه سراسری شرکت های فنی مهندسی حفاظت الکترونیک و شبکه های ایمنی در اتاق بازرگانی ثبت شده است. در اتاق بازرگانی ایران حدود 200 تشکل کشوری وجود دارد که در حوزه های گوناگون تخصصی مشغول به کار هستند. فدراسیون ICT بخشی از اتاق بازرگانی ایران است که اجزای ان را تشکل های فعال درزمینه یIT، اتوماسیون، حفاظتی و الکترونیک تشکیل می دهند.
شرکت ها به انگیزه اثربخشی بیشتر و پیشبرد اهداف، خواسته ها و رفع نیازهای خود عضو اتحادیه می شوند. طرح خواسته ها و مشکل های شرکت در حوزه های مالیاتی، بیمه ای و گمرکی به گونه ی انفرادی ناکارامد خواهد بود زیرا مسئولان، این گفتگو را شخصی انگاشته و به ان توجهی نمی کنند ولی هنگامی که این خواسته ها از سوی اتحادیه مطرح می شود از برای جمعی و قانونی بودن ان، نهادها و سازمان های ذیربط را ناگزیر به بررسی و پاسخگویی می کنند.
از برجسته ترین انگیزه های عضویت شرکت ها در اتحادیه ها می توان به بهره مندی از سرویس ها و خدمات ارائه شده توسط ان ها اشاره نمود زیرا تنها در چارچوب یک تشکل می توان از این خدمات استفاده کرد. اگر ما سرویس و خدمات فراخوری ارائه ندهیم شرکت ها انگیزه ای برای پیوستن به اتحادیه را نخواهند داشت و در نتیجه برای پیشبرد اهداف صنعت نمی توان در قالب تشکل فعالیت نمود.
اتحادیه واحدی است که اجزای ان را شرکت ها تشکیل می دهند که هر کدام از این اجزا نقش مؤثری در حرکت ان دارند.
عضو اتحادیه بودن فقط پرداخت حق عضویت نیست چهبسا حضور شرکت است که تاثیر و الزام دارد. ما دارای 10 کمیسیون در حوزه های برجسته و تخصصی هستیم که در این صنف مشغول هستند. نزدیک به حدود 70 نفر در طول یک هفته به دلیل تعدد جلسات در این کمیسیون ها رفت و امد می کنند
که دستاورد این تعاملات، یکپارچگی و اتحاد این صنف است. اقدامات مذکور باعث می شود که بستر مطلوبی برای اتحادیه فراهم شود تا بتواند خدمات درخوری را به شرکت ها ارائه دهد. در مقابل شرکت ها نیز با الگوبرداری از نحوه عملکرد اتحادیه ها می توانند خدمات شایسته تری را به مشتریان خود ارائه دهند و این هم کنشی باعث افزایش تراز کیفی ارائه خدمات در کشور خواهد شد.
ما در اتحادیه می خواهیم که شمار اعضا افزایش یابد ولی نمی توانیم شرکت ها را به عضویت وادار کنیم بلکه می بایست عملکرد ما به گونه ای باشد که ان ها خود خواهان حضور در اتحادیه باشند.
کار اصلی شرکت ها در این صنعت، پس از فروش محصول اغاز می شود. به عنوان نمونه محصولی به یک کارفرمای دولتی فروخته می شود و اگر خدمات مورد نیاز ارائه نشود این محصول نمی تواند کارکرد بینقصی داشته باشد زیرا محصولات این صنعت نیازمند نظارت و خدمات مداوم است. برای مثال اگر ما خودرویی بسیار خوب خریداری کرده باشیم و به دلیل کیفیت مطلوب محصول، خدمات و سرویس های مورد نیاز ان ارائه و تامین نشود پس از مدت کوتاهی خودرو دچار مشکل شده و کارایی خود را از دست خواهد داد که در نهایت مسئول این خرابی تولیدکننده خودرو نبوده بلکه عدم توجه ما باعث این اسیب شده است. در این صنعت ما متوجه پروژه هایی می شویم که سیستم امنیتی نصب شده چند سال است که خاموش بوده و به دلیل عدم تعمیر و نگهداری به موقع، دیگر قابل استفاده نمی باشد. این موضوع نمایانگر ان است که مشکل از شرکت مجری پروژه نیست بلکه کارفرما از شرکت نخواسته تا خدمات سرویس و نگهداری مورد نیاز را ارائه دهد.
از دیگر نکته های مهم در بحث ارائه خدمات که می بایست در این صنعت به ان توجه شود بخش تعمیر و نگهداری محصولات است. برای کارفرما بهتر است که شرکت فروشنده محصول، خدمات ان را نیز ارائه دهد زیرا شناخت بیشتری به محصول خود دارد و با تیم خدماتی کارازموده محصول، می تواند خدمات مناسب تری را ارائه دهد. برخی کارفرماها متناسب با بودجه، بخش تعمیر و نگهداری محصول را به شرکت دیگری واگذار می کنند و این شرکت ثالث به دلیل نداشتن قطعات مورد نیاز، عدم تخصص و شناخت بایسته محصول و همچنین نبود تعهد به شرکت فروشنده، خدمات فراخوری را نمی تواند ارائه دهد و پس از مدتی محصول غیرقابل استفاده خواهد شد. پس از خرابی سیستم کارفرما به ناچار سیستم جدیدی را خریداری می نماید و متحمل هزینه بسیاری می شود که می توانست با بودجهبندی مناسب، شرکت فروشنده را مسئول تعمیر و نگهداری محصول کند تا با ارائه خدماتی درخور از خرابی سیستم جلوگیری نماید.
پس از الزام به کارگیری دوربین های حفاظتی در همه فروشگاه ها و پیگیری  سازمان اماکن در مورد این موضوع، استفاده از سیستم حفاظتی رواج یافت. در اغاز این طرح، فروشگاه ها به اهمیت وجود دوربین های امنیتی اگاه نبودند و به عنوان مثال برخی از طلا فروشی ها برای فریب بازرس اماکن به جای دوربین، تنها قاب ان را نصب می کردند. اما زمانی که از مغازه ای سرقت می شد به دلیل نبود دوربین های حفاظتی، پلیس نمی توانست سارق را شناسایی نماید و پس از این حوادث، طلا فروشی ها به الزام استفاده از دوربین های امنیتی اگاه شده و شروع به خرید و نصب سیستم های امنیتی کردند. دلیل این اتفاقات کمبود اگاهی و نبود فرهنگ استفاده از سیستم های امنیتی و حفاظتی در جامعه است. با فرهنگسازی و اموزش، افزایش رشد اگاهی در جامعه امکان پذیر است و این موارد از وظایف اتحادیه ها به شمار می اید. البته کمیسیون اموزش ما به تازگی ارتباطاتی را با منابع اموزشی در سطح صدا و سیما برقرار کرده است تا بتوانیم از این طریق فرهنگ سازی کنیم.
کمیسیون اموزش ما در اتحادیه سراسری می خواهد در چند موضوع اموزش را ایجاد و نهادینه کند.
1. اموزش مصرفکننده؛ زمانی که مصرفکننده خواسته های خود را بداند باعث می شود فروشنده، محصولی را مطابق نیاز به او بدهد و از ان طرف خدمات بهتری نیز به او ارائه می شود
2. اموزش فروشنده ها؛ اموزش تخصصی فروشنده ها و چگونگی ارتباط با مصرف کننده در دستور کار کمیسیون اموزش قرارگرفته است. این اقدام باعث می شود فروشنده نیاز مشتری را شناسایی کند و بتواند خدماتی مطلوب تر به او ارائه بدهد.
همه واردکننده ها، تولیدکننده ها و شرکت های فنی مهندسی حفاظت الکترونیک و شبکه های ایمنی عضو اتحادیه سراسری هستند و همچنین از این طریق به هم متصل شده و با این شبکه سازی، علاوه بر معرفی خود به یکدیگر، همکاری هایی را نیز در زمینه های مختلف انجام می دهند. منظور ما از شبکه سازی ارتباط شبکه ای میان حرفه ای ها و سپس توسعه شناخت و در نهایت اعتمادسازی متقابل است که نتیجه ان، ایجاد ارتباطات حرف های در عصر فناوری اطلاعات می باشد. هیئت وزیران در سال 1382 از طرف سازمان برنامه و بودجه مصوب کرده است که رتبه بندی های تخصصی شرکت ها می بایست به تشکل های مربوطه واگذار شود اما تا کنون این قانون اعمال نگشته است. ما توانسته ایم این رتبه بندی ها را با ارزیابی های تخصصی در اتحادیه سراسری انجام دهیم. این رتبه بندی ها در انجام با کیفیت و کامل پروژه ها بسیار تاثیرگذار است. زمانی که کارفرما می خواهد پروژه ای را انجام دهد از اتحادیه می خواهد تا شرکت هایی را به ان ها معرفی نماید و اتحادیه نیز شرکت هایی که از نظر فنی و مالی هم تراز با پروژه هستند را بر اساس رتبه بندی به او معرفی و توصیه می کند. با این رویکرد مناسب ترین شرکت برای ان پروژه انتخاب شده و در نتیجه پروژه با بهترین سطح کیفی انجام خواهد شد.
در این صنعت، مشتری خانگی و اداری چند مورد را برای انتخاب مجری پروژه خود می بایست در نظر بگیرد.
1. بحث فنی مجری طرح
2. بحث فنی مجری و کیفیت کالا
3. سطح اعتبار مالی شرکت
سنجش سطح اعتبار مالی به این صورت است که ایا می توانم پروژه یک میلیاردی را به ان شرکت بدهم یا می بایست پروژه صدمیلیونی را انجام دهد؟ شرکتی که تراز پشتوانه مالی ان فراخور با پروژه صدمیلیونی است از لحاظ مالی نمی تواند پروژه صدمیلیاردی را انجام دهد زیرا احتمال شکست پروژه و نارضایتی کارفرما پیش کشیده می شود و خود شرکت نیز بسیار اسیب خواهد دید.
اتحادیه سراسری برای رتبه بندی شرکت ها چند موضوع را در نظر می گیرد. از مهم ترین مواردی که در ارزیابی عملکرد شرکت ها نقش بسزایی دارد کیفیت محصول و چگونگی ارائه خدمات پس از فروش است. در ارزیابی بخش خدمات پس از فروش، معیار ما رضایتمندی مشتری است و اگر در ارزیابی عملکرد شرکتی متوجه شکایت و نارضایتی مشتری شویم نمره شرکت را کاهش خواهیم داد. از دیگر معیارهای این رتبه بندی می توان به سطح اعتبار مالی، میزان فنی بودن افراد، نوع تحصیلات، نوع گواهی نامه ها و اموزش های گذرانده شده اشاره کرد.
با انکه معمولاً خود کارفرماها از ما می خواهند که ما بر پایه ی رتبه بندی انجام شده، شرکت های هم تراز پروژه را برای اجرای مطلوب ان به کارفرما معرفی کنیم ولی کارفرما در گزینش شرکت پیمانکار پروژه کاملاً ازاد است و ما هیچ گاه شرکتی را به او تحمیل نخواهیم کرد. این نکته ناگفته نماند که اگر کارفرما شرکتی را جدا از فهرست پیشنهادی اتحادیه انتخاب نماید، مسئولیت چگونگی اجرای پروژه بر عهده خود او خواهد بود.
با این اوصاف، اتحادیه همواره کوشش کرده توازن را برقرار سازد و تا به امروز نیز موفق عمل کرده است. از دیگر مزایای این رتبه بندی می توان به شفافیت عملکرد شرکت ها و انطباق ان با انتظارات کارفرما اشاره کرد.
اتحادیه ها همچون شرکت ها می بایست در نمایشگاه های تخصصی حضور یابند و غرفه ی اختصاصی خود را داشته باشند. در غرفه اتحادیه تعاملات بسیاری در جهت ارائه مطلوب خدمات به شرکت ها و کارفرماها ایجاد شده است و در اینجا اتحادیه می تواند چالش های موجود و پیش روی صنف خود را ببیند و برای ان ها چاره جویی کند.
امیدوارم بتوانیم اگاهی و فرهنگ مصرف محصولات این صنعت را به جامعه انتقال دهیم و همچنین بتوانیم خدمت مؤثری به فرهنگ و اقتصاد ایران ارائه دهیم.